ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΧΩΡΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Με το άρθρο 7 του από 17.7/16.8.1923 νομοθετικού διατάγματος «περί σχεδίων πόλεων, κωμών και συνοικισμών του Κράτους και οικοδομής αυτών» προβλέπεται η δυνατότητα ένταξης σε σχέδιο  πόλης μεγάλων ιδιοκτησιών με πρωτοβουλία των ιδιοκτητών ή εκείνων που έχουν αναλάβει την εκμετάλλευση των σχετικών εκτάσεων, συναρτάται δε η έγκριση του σχεδίου στις περιπτώσεις αυτές με την επιβολή στους ιδιοκτήτες ορισμένων υποχρεώσεων, στις οποίες περιλαμβάνεται η δωρεάν παραχώρηση εκτάσεων που καθορίζονται ως χώροι κοινόχρηστοι ή προοριζόμενοι για κοινωφελείς σκοπούς και η εκτέλεση έργων, με τα οποία εξυπηρετούνται ανάγκες του οικισμού.

Συγκεκριμένα, στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου αυτού ορίζονται τα εξής: 

«1. Προκειμένου περί εγκρίσεως σχεδίων προς ίδρυσιν εξοχικών ή και αστικών περί τας πόλεις και κώμας συνοικισμών επί μεγάλων κτημάτων, ην οπωσδήποτε επισπεύδουσιν οι ιδιοκτήται αυτών ή οι αναλαμβάνοντες την εκμετάλλευσιν των, επιτρέπεται ίνα η τοιαύτη έγκρισις παρέχηται υπό όρους, επιβαλλομένων: α) Εις τους ιδιοκτήτας των κτημάτων τούτων οιωνδήποτε υποχρεώσεων ως προς την ανέγερσιν οικοδομών, την παραχώρησιν δωρεάν γηπέδων καταλαμβανομένων υπό κοινοχρήστων χώρων ή προοριζομένων διά κοινωφελείς σκοπούς, και την εκτέλεσιν και συντήρησιν εξωραϊστικών, εξυγιαντικών, συγκοινωνιακών και ετέρων οιωνδήποτε εξυπηρετικών των αναγκών του συνοικισμού έργων και β) Εις τα εντός του εν λόγω σχεδίου περιλαμβανόμενα ακίνητα, οιωνδήποτε πέραν των υπό του παρόντος Δ/τος προβλεπομένων περιορισμών. Διά την τήρησιν των ανωτέρω όρων δέον να παρέχεται εις το Δημόσιον ή τον οικείον δήμον ή κοινότητα ανάλογος εγγύησις….. 2. Περί των ανωτέρω όρων, περιορισμών και εγγυήσεων συνομολογείται σύμβασις μεταξύ των ενδιαφερομένων και του Δήμου ή του Δημοσίου….. και ισχύει από της κυρώσεως της διά Β.Δ/τος, εκδιδομένου μετά γνώμην του συμβουλίου των δημοσίων έργων.»

Εξάλλου, στο άρθρο 1 ν.δ/τος 690/1948 «περί συμπληρώσεως των περί σχεδίων πόλεων διατάξεων» (φ. 133) προβλέπονται τα εξής: 

«1. Οι κοινόχρηστοι χώροι (πλατεία, οδοί, άλση, κήποι κλπ.) οι καθοριζόμενοι υπό των μέχρι της ισχύος του παρόντος εγκριθέντων, επισπεύσει των ιδιοκτητών ή των αναλαβόντων την εκμετάλλευσιν των οικείων εκτάσεων, σχεδίων ρυμοτομίας συνοικισμών, θεωρούνται περιελθόντες εις την κοινήν χρήσιν από της εγκρίσεως του καθορίσαντος τούτους σχεδίου του συνοικισμού, είτε επεβλήθη εις τους άνω επισπεύσαντες την έγκρισιν η υποχρέωσις της παραιτήσεως αυτών από της κυριότητος, νομής και κατοχής των χώρων τούτων, ασχέτως αν εξεπληρώθη αυτή ή όχι, είτε δεν επεβλήθη μεν τοιαύτη υποχρέωσις, η επιδιωχθείσα όμως παρά τούτων έγκρισις του σχεδίου είχεν ως αναγκαίον, κατ’ αμάχητον τεκμήριον, επακολούθημα την, κατ’ ελευθέραν βούλησιν αυτών, παραίτησιν των από της κυριότητος, νομής και κατοχής των υπό των ως άνω χώρων καταλαμβανομένων γηπέδων, άνευ της οποίας δεν ήτο δυνατή η έγκρισις του σχεδίου και η διάθεσις των υπό τούτου ορισθέντων οικοδομησίμων δι’ οιονδήποτε σκοπόν χώρων…

2. Η προηγούμενη παράγραφος ισχύει και διά τους συνεπεία μεταγενεστέρας τροποποιήσεως σχεδίου καθορισθέντας κοινοχρήστους χώρους τους καταλαμβάνοντας γήπεδα ανήκοντα κατά τον χρόνο της τροποποιήσεως εις τους επισπεύσαντας την έγκρισιν του σχεδίου, εφ’ όσον η τροποποίησις εγένετο τη αιτήσει αυτών ή άλλως εγένετο αποδεκτή καθ’ οιονδήποτε χρόνον έστω και σιωπηρώς, μη εκδηλωθείσης εγγράφως μέχρι της ισχύος του παρόντος οιασδήποτε αντιθέσεως ή επιφυλάξεως τούτων. Εν τη περιπτώσει της παρούσης παραγράφου οι τυχόν εκ της τροποποιήσεως καταργούμενοι κοινόχρηστοι χώροι καθιστάμενοι οικοδομήσιμοι περιέρχονται εις την κυριότηταν, νομήν και κατοχήν των επισπευσάντων την έγκρισιν του σχεδίου, καθ’ ο ποσόν δεν υπερβαίνουν το εμβαδόν των κατά το προηγούμενον εδάφιον καθισταμένων διά της τροποποιήσεως κοινοχρήστων.

3 ………..

4 ……….. 

5. Τα εν τοις παρ. 1 και 2 οριζόμενα ισχύουσιν αναλόγως και διά τα οικόπεδα τα προοριζόμενα κατά τα αυτά ως άνω σχέδια δια την ανέγερσιν κοινής ωφελείας κτιρίων, εν οις και οι χώροι αθλητικών εν γένει εγκαταστάσεων, λουτρών και κέντρων αναψυχής, ων η κυριότης, νομή και κατοχή, εάν δεν μετεβιβάσθη μέχρι τούδε εις εκπλήρωσιν αναληφθείσης ή και απλώς επιβληθείσης υποχρεώσεως, θεωρείται μεταβιβαζόμενη εκ του παρόντος νόμου εις τα αρμόδια προς ανέγερσιν των κοινής ωφελείας κτιρίων νομικά πρόσωπα, της μετεγραφής αυτών ενεργουμένης φροντίδι των προσώπων τούτων.

6…………»

Με τις ανωτέρω διατάξεις επιδιώχθηκε η δημιουργία κοινοχρήστων χώρων και χώρων προοριζόμενων για κτίρια κοινής ωφελείας που είναι αναγκαία («απαραίτητα¨ κατ’ άρθρο 24 παρ. 3 Σ.») και προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο που εγκρίθηκε με πρωτοβουλία των ιδιοκτητών, οι οποίοι, προκειμένου να εντάξουν σε σχέδιο πόλης τις εκτάσεις τους και να τις καταστήσουν αντικείμενο οικιστικής ανάπτυξης, είχαν αναλάβει ή αποδεχθεί την υποχρέωση να παραιτηθούν από τα δικαιώματα τους επί των ακινήτων που εμπίπτουν στους χώρους αυτούς. 

Για να επιτευχθεί ο παραπάνω σκοπός ο νομοθέτης επιδίωξε παραλλήλως να εξασφαλίσει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών των ιδιοκτητών. Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από τις προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 1 ν.δ/τος 690/1948, και ειδικότερα από τις παραγράφους 1 και 5 του άρθρου αυτού, στις περιπτώσεις ρυμοτομικών σχεδίων, τη διαδικασία έγκρισης των οποίων είχαν επισπεύσει οι ιδιοκτήτες, όπως είναι τα σχέδια που εγκρίθηκαν κατ’ εφαρμογή του άρθρου 7 του από 17.7/16.8.1923 ν.δ./τος, οι χώροι που καθορίζονται με το σχέδιο ως κοινόχρηστοι ή ως προοριζόμενοι για την ανέγερση κτιρίου κοινής ωφελείας θεωρούνται από το νόμο ότι έχουν περιέλθει, αντιστοίχως, σε κοινή χρήση ή στην κυριότητα του νομικού προσώπου που έχει αρμοδιότητα για την ανέγερση του κοινής ωφελείας κτιρίου, αν μεταξύ των όρων, υπό τους οποίους εγκρίθηκε το σχέδιο, περιλαμβάνεται και η παραίτηση των ιδιοκτητών από τα δικαιώματά τους επί των χώρων αυτών. 

Και τούτο, μάλιστα, ανεξαρτήτως του ζητήματος αν η υποχρέωση αυτή έχει εκπληρωθεί κατά την έναρξη ισχύος του παραπάνω ν.δ./τος 690/1948, καθώς και αν δεν είχε μεν επιβληθεί τέτοια υποχρέωση, αλλά, κατά τεκμήριο συναγόμενο από την επιδίωξή τους να εγκριθεί το σχέδιο, οι ιδιοκτήτες είχαν παραιτηθεί από τα δικαιώματά τους επί των προαναφερόμενων χώρων, το δε σχε΄διο εγκρίθηκε εν όψει της τεκμαιρόμενης αυτής παραίτησης. (Σ.τ.Ε 1323/1995 σκέψεις 7,8,9).

Όπως προκύπτει από τις παραπάνω διατάξεις για μεν τους κοινόχρηστους χώρους των οποίων η έννοια εν όψει του άρθρου 967 ΑΚ δεν αμφισβητείται και οι κατηγορίες  που αναφέρονται στην παρ. 1 είναι ενδεικτικές. Η υποχρέωση της άνευ αποζημιώσεως περιέλευσης (ή απόδοσης) στην κοινή χρήση επεκτείνεται σ’ όλες τις κατηγορίες κοινοχρήστων χώρων.

Η κατά την παράγραφο 5 ανάλογη εφαρμογή των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 1 του ν.δ. 690/48 όμως περιορίζεται αυστηρά και μόνο στις οριζόμενες στην παράγραφο αυτή περιπτώσεις. Δεν περιλαμβάνεται κάθε χώρος που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως προοριζόμενο για εξυπηρέτηση του κοινού. Η άνευ απαλλοτριώσεως μεταβίβαση της κυριότητος, νομής και κατοχής κατά την ρητή πρόβλεψη της διάταξης αυτής προσδιορίζεται ακριβώς μόνο στους χώρους εκείνους για τους οποίους ο επισπεύδων την ένταξη στο σχέδιο πόλης ιδιοκτήτης της μεγάλης εκτάσεως (όπως ο Συνεταιρισμός εν προκειμένω) ανέλαβε είτε οικιοθελώς την υποχρέωση να μεταβιβάσει στα νομικά πρόσωπα που είναι αρμόδια για την ανέγερση των κτιρίων (ή εγκαταστάσεων) κοινής ωφελείας είτε του επιβλήθηκε τέτοια υποχρέωση ως προϋπόθεση κατά το άρθρο 7 του ν.δ. της 17-7-1923 της έγκρισης του σχεδίου πόλεως.

Περαιτέρω, στο ίδιο άρθρο και προκειμένου για τους συνοικισμούς που εγκρίνονται μετά την ισχύ του νόμου αυτού (ν.δ. 690/1948) τίθενται οι διατάξεις της παρ. 8 που έχουν ως εξής:

«8. Αι διατάξεις του άρθρου τούτου εφαρμόζονται και επί των μετά την ισχύν του παρόντος εγκριθησομένων συνοικισμών ή και επεκτάσεων συνοικισμών ή γενικώς σχεδίων πόλεων και κωμών τη επισπεύσει, οιουδήποτε φυσικού ή νομικού προσώπου ή και των ιδιοκτητών των εκτάσεων. Πάντως, κατά την έγκρισιν, δι’ ην απαιτείται γνωμοδότησις ειδικής επταμελούς πολεοδομικής επιτροπής, συντιθεμένης κατά τα διά Β. Διατάγματος κανονισθησόμενα, επιτρέπεται η επιβολή οιωνδήποτε εν γένει όρων ή περιορισμών ή υποχρεώσεων, επί πλέον ή ανεξαρτήτως των υπό του άρθρου 7 του από 17 Ιουλίου 1923 Ν. Διατάγματος ¨περί σχεδίων πόλεων κλπ¨ και της παραγράφου 5 του άρθρου 6 του Νόμου 5269/1931 προβλεπομένων, μετά την εκπλήρωσιν των οποίων και παρά πάντων των βαρυνομένων, ευθυνομένων, αλληλεγγύως και εξ’ ολοκλήρου, εφαρμόζεται η έγκρισις και η μη εκπλήρωσις των οποίων εντός των τασσομένων τυχόν διά της εγκρίσεως προθεσμιών καθιστά άνευ άλλης τινός πράξεως ή διατυπώσεως άκυρον την γενομένην έγκρισιν. Επίσης, επιτρέπεται όπως προς εξασφάλισιν της εκπληρώσεως των όρων, περιορισμών και υποχρεώσεων απαιτείται η εγγραφή υποθήκης, θεωρουμένης ως επιβαλλομένης εκ του νόμου, επί των οικοπέδων των επισπευδόντων την έγκρισιν κατά τα οριζόμενα εν εκάστη περιπτώσει διά του εγκριτικού διατάγματος.»

Δηλαδή, και σύμφωνα με όσα ορίζονται στην διάταξη αυτή, δεν τεκμαίρονται οι χώροι π.χ. κοινής ωφελείας ότι παραχωρούνται οικειοθελώς, αλλά επιβάλλονται και καθορίζονται ρητώς (από το αρμόδιο πολιτειακό όργανο) οι προς παραχώρηση χώροι ως προϋπόθεση της εγκρίσεως ή ως όρος εγκυρότητάς του σχεδίου πόλεως. Οι ρυθμίσεις αυτές είναι σύμφωνες και με τις διατάξεις του ισχύοντος κατά τον χρόνο έγκρισης του σχεδίου άρθρου 24 παρ. 3 του Συντάγματος 1975.

Κατά τη διάταξη αυτή:

«3.Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτήν συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει.»

Και μ’ αυτή τη Συνταγματική διάταξη προβλέπεται η δωρεάν παραχώρηση χώρων στο απαραίτητο μέγεθος και αριθμό για την δημιουργία χώρων για κοινωφελείς γενικά χρήσεις. Η διάταξη αυτή τίθεται σε συνάρτηση με την διάταξη του άρθρου 17 παρ. 1 του Συντάγματος που επίσης καθιερώνει την προστασία της ιδιοκτησίας υπό την μόνη επιφύλαξη ότι τα εκ της ιδιοκτησίας δικαιώματα δεν μπορούν να ασκούνται εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Με την διάθεση των απαραιτήτων για κοινωφελείς χρήσεις χώρων, επιβάλλονταν οι περιορισμοί αυτοί στα δικαιώματα των επισπευδόντων την ένταξη στο σχέδιο χωρίς και να δημεύεται η ιδιοκτησία τους.

Σε εκτέλεση του άρθρου 7 του ν.δ. της 17-7-1923 διά των υπ’ αριθμούς 814/1971 και 1659/1972 γνωμοδοτήσεων του Συμβουλίου Δημοσίων έργων επιβλήθηκαν οι όροι έγκρισης. Ο «οικοδομικός Συνεταιρισμός Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία Συν. Π.Ε.» διά των νομίμως εξουσιοδοτημένων εκπροσώπων του και προκειμένου να εκδοθεί το διάταγμα έγκρισης του σχεδίου ρυμοτομίας του οικισμού, προέβη σε συμμόρφωση προς την στην επιβαλλομένη από τις παραπάνω γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου Δημοσίων έργων απαίτηση, και παραιτήθηκε υπέρ της κοινότητας Αφιδνών από πάσης απαιτήσεως του Συνεταιρισμού προς αποζημίωση των χώρων που προορίζοντο για την δημιουργία κοινοχρήστων γενικώς και συγκεκριμένων χώρων για την ανέγερση κοινωφελών κτιρίων. Η παραίτηση έγινε με την υπ’ αριθμόν 22/1973 πράξη του Συμβολαιογράφου Αθηνών Αναστασίου Αθ. Μπακόλα.

Με την παραίτηση προσδιορίσθηκαν όλοι γενικώς οι  χώροι που αποτελούν οδούς, πλατείες και άλση ως κοινόχρηστοι και οι συγκεκριμένοι  χώροι Σχολικών κτιρίων, χώροι αθλοπαιδιών, παιδικής χαράς και χώροι εκκλησίας που προσδιορίζονται στο συνοδεύον την υπ’ αριθμόν 1659/1972 πράξη του Συμβουλίου Δημοσίων έργων, τμήμα μελετών επίσημο σχεδιάγραμμα ως χώροι για την ανέγερση εγκαταστάσεων κοινής ωφελείας.

Αντίγραφο της απόφασης του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων και το σχεδιάγραμμα έχουν προσαρτηθεί στην παραπάνω υπ’ αριθμόν 22/73 πράξη του Συμβολαιογράφου Αναστασίου Μπακόλα.

Η παραίτηση αυτή επαναλήφθηκε , προφανώς για λόγους επικαιροποίησης, με το προωθούμενο τότε προς έγκριση διάταγμα και την πρόσθετη αναφορά περί απόκτησης διά τεσσάρων (4) νέων συμβολαίων αγοράς ποσοστών ιδιοκτησίας της συνολικής έκτασης (το έτος 1976) εξ αδιαιρέτου της μείζονος εκτάσεως από τον Συνεταιρισμό.

Η επανάληψη αυτή της παραιτήσεως συντελέσθηκε με την υπ’ αριθμόν 31205/20-5-1977 «Συμπληρωματική πράξη παραιτήσεως από του δικαιώματος απαιτήσεως αποζημιώσεως κοινοχρήστων χώρων». Με τις πράξεις αυτές προσδιορίσθηκαν οι κοινόχρηστοι χώροι γενικώς, ειδικώς δε και σαφώς οι χώροι για την ανέγερση κτιρίων και εγκαταστάσεων κοινής ωφελείας για τους οποίους επιβλήθηκε υποχρέωση από τα αρμόδια πολιτειακά όργανα.

Ανάληψη υποχρέωσης του Συνεταιρισμού για δωρεάν παραχώρηση και άλλων χώρων για την ανέγερση κτιρίων προς χρήση του κοινού πέραν των παραπάνω ορισμένων ούτε επιβλήθηκε ούτε εκδηλώθηκε ποτέ ως οικειοθελής παροχή.

Οι χώροι για την ανέγερση κτιρίων κοινής ωφελείας οι οποίοι παραχωρήθηκαν (με παραίτηση από της αποζημιώσεως) από τον Συνεταιρισμό στην κοινότητα Αφιδνών και έχουν περιέλθει στο Δήμο Ωρωπού (μετά το ν. 3852/2010) είναι οι παρακάτω αναφερόμενοι κατά Ο.Τ. , καθορισμένη χρήση και επιφάνεια και ουδείς άλλος.

1. Ο.Τ 31 Χώρος σχολικού κτιρίου (Ε=6.817,92 μ2)
2. Ο.Τ. 129^Α Χώρος Γυμνασίου (Ε=17.464,63 μ2)
3. Ο.Τ. 156 Χώρος σχολικού κτιρίου (Ε=5.226,56 μ2)
4. Ο.Τ 218 Χώρος σχολικού κτιρίου (Ε=5.873,50 μ2)
5. Ο.Τ. 319 Χώρος σχολικού κτιρίου (Ε=6.007,26 μ2)
6. Ο.Τ. 333 Χώρος αθλοπαιδιών (Ε=8.907,60 μ2)
7. Ο.Τ. 347 Χώρος αθλοπαιδιών (Ε=21.866,47 μ2)
8. Ο.Τ. 347^Α Παιδική χαρά (Ε=1.995,34 μ2)
9. Ο.Τ. 348 Χώρος αθλοπαιδιών (Ε=8.250,42 μ2)

Συνολικό εμβαδόν = 82.409,70 μ2

Ο Δήμος Ωρωπού ουδεμία αξίωση έχει σε οποιονδήποτε άλλο πλην των ρητώς αναφερομένων πιο πάνω χώρων.

Οι λοιποί 24 τον αριθμό ειδικών χρήσεων χώροι ανήκουν στην αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή του Συνεταιρισμού που μπορεί κατ’ απόλυτη ευχέρειά του να τους διαθέτει όπως κρίνει, πλην βεβαίως της αδυναμίας του να τους αποδώσει σε χρήση άλλη από την προβλεπόμενη από το σχέδιο πόλεως στο οποίο είναι ενταγμένοι (π.χ ως οικοδομήσιμους).

Εάν ο Δήμος εκτιμά ότι κάποιος από τους χώρους αυτούς του είναι απαραίτητος (πλην κατασκευής κατοικιών) θα πρέπει να προβεί σε απαλλοτρίωση κατά τις διατάξεις του ν. 2882/2001 και του άρθρου 17 του Συντάγματος.  Η δήλωση περί δικαιωμάτων του ιδιοκτησίας είναι παντελώς παράνομη και αποσκοπεί στην νόσφιση της ιδιοκτησίας του Συνεταιρισμού.

ΛΟΙΠΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ

Κατά τον χρόνο της μελέτης και της έγκρισης του σχεδίου πόλεως της Ιπποκρατείου Πολιτείας δεν είχαν θεσπισθεί οι χρήσεις γης που νομοθετήθηκαν μεταγενέστερα, το πρώτον με το ν. 947/1979. Η νομοθετική ρύθμιση συνήθως έπεται των συνηθειών της αγοράς και των τεχνικών και επιστημονικών εξελίξεων.  Πάντοτε επιχειρείται με το νόμο να θεσπισθούν οι κανόνες που ήδη έχουν διαμορφωθεί στην αγορά και στις συναλλαγές.

Ο σχεδιασμός της Ιπποκρατείου Πολιτείας που είχε ανατεθεί στο πιο διάσημο και προωθημένο σε ιδέες τότε γραφείο πολεοδομικών μελετών του Κωνσταντίνου Δοξιάδη, ακολούθησε τις διαμορφωμένες τότε τάσεις της πολεοδομικής επιστήμης  για την έννοια και τον ρόλο των ειδικών χρήσεων γης των οποίων η νομοθετική ρύθμιση ακολούθησε λίγα χρόνια μετά με πρώτη κατοχύρωσή της στο ν. 947/1979 και το π.δ. 81/1980.

Κατά τη σύνταξη του σχεδίου προβλέφθηκε η τοποθέτηση των κοινοχρήστων χώρων και ανάλογα με την προβλεπομένη ανώτατη χωρητικότητα του πληθυσμού χωροθετήθηκαν και οι αναγκαίοι και προβλεπόμενοι (από τα άρθρα 2 και 7 του ν.δ. της 17-7-1923) για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών χώροι για την ανέγερση κτιρίων κοινής ωφελείας όπως υποδείχθηκαν και επί του χάρτου (τοπογραφικού) με τις υπ’ αριθμούς 814/1977 και 1659/1972 γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου Δημοσίων έργων.  Δηλαδή, μ’ άλλες λέξεις, το σχέδιο πόλης έχει όλα τα χαρακτηριστικά της Γενικής κατοικίας του π.δ. της 23-2/6-3-1987 (ΦΕΚ 166Δ΄).

Στη συνέχεια, ο μελετητής προέβλεψε και τους χώρους ειδικής χρήσεως για άσκηση επαγγελματικών δραστηριοτήτων (εμπορικών κέντρων, κέντρων εμπορίου και αναψυχής, χώροι αθλητικών εγκαταστάσεων κλπ) που παρέμειναν στην κυριότητα του Συνεταιρισμού και στην εκμετάλλευση τους κατά τον τρόπο που ο Συνεταιρισμός θα επιλέξει.

Τα δύο (2) τελευταία χρόνια ασχολήθηκα εκτενέστατα και μεθοδικά με τον Συνεταιρισμό κυρίως για την στήριξη των εμπραγμάτων δικαιωμάτων του Συνεταιρισμού στο Κτηματολόγιο.

Η έρευνα αυτή επεκτάθηκε εκτός από τα αρχεία του Συνεταιρισμού που τέθηκαν ελεύθερα στην διάθεσή μου, στις υπηρεσίες του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, σε αρχεία Συμβολαιογράφων, των Δασικών Υπηρεσιών και στο αρχείο επεξεργασίας προεδρικών διαταγμάτων του Σ.τ.Ε. (βλ. αντίγραφο υπ’ αριθμ 1259/77 πρακτικού Σ.τ.Ε.)

Βεβαιώθηκα πλέον ότι για τους κοινόχρηστους χώρους και τους χώρους για την ανέγερση κτιρίων κοινής ωφελείας είχε επιβληθεί ως υποχρέωση και όρος εγκρίσεως του σχεδίου πόλεως η παραίτηση από της αξίωσης αποζημιώσεως για τους κοινοχρήστους  γενικά χώρους και στους συγκεκριμένους χώρους ανέγερσης κτιρίων κοινής ωφελείας που προανέφερα από το αρμόδιο τότε Συμβούλιο Δημοσίων έργων.

Με τον όρο αυτό συμμορφώθηκε πλήρως η Διοίκηση του Συνεταιρισμού με την υπ’ αριθμόν 22/1972 πράξη του Συμβολαιογράφου Αναστασίου Μπακόλα και την επίκαιρη προς την έκδοση του διατάγματος έγκρισης του σχεδίου υπ’ αριθμόν 31205/1977 πράξη του Συμβολαιογράφου Γεωργίου Κωνσταντινίδη. Οι πράξεις αυτές περιλαμβάνονται στο π.δ. έγκρισης του σχεδίου, πράγμα που επαληθεύει το γεγονός ότι αυτοί είναι οι χώροι για τους οποίους επιβλήθηκε η υποχρέωση παραίτησης από αποζημιώσεως ως όρος έγκρισης του σχεδίου.

Με βάση πλέον και τα παρατιθέμενα αληθή πραγματικά περιστατικά, τις διατάξεις της παρ. 8 του άρθρου 1 του ν.δ. 690/1948, του άρθρου 24 παρ. 3 και 17 παρ. 1 του Συντάγματος, δεν μπορεί να καταλείπεται αμφιβολία ότι οι ως άνω, 24 τον αριθμό, χώροι ειδικής χρήσεως ανήκουν στην κυριότητα του Συνεταιρισμού με απόλυτα δικαιώματα διάθεσης ή εκμετάλλευσης απ’ αυτόν.

Οι χώροι αυτοί αφέθηκαν από τον πρωτοπόρο τότε πολεοδόμο για την οικονομική ευρωστία του Συνεταιρισμού και την πολεοδομική λειτουργικότητα μιας ¨ζωντανής¨ πόλης και όχι μιας πόλης ησυχαστηρίου που δεν θα ήταν θελκτική στους μελλοντικούς ενεργούς (και όχι απομάχους της ζωής) πολίτες, υπάρχοντα ή νέα μέλη του Συνεταιρισμού και διάδοχοί τους.

Πρόκειται για χώρους χαμηλής όχλησης με τα σημερινά δεδομένα και συμβατές με την λειτουργία μιας μικρής πόλης.

Μετά την εκτίμηση των προαναφερομένων στην παρούσα στοιχείων προκύπτει σαφώς ότι έχουν αποδοθεί στην διάθεση της κοινότητος Αφιδνών οι προβλεπόμενοι χώροι κοινής ωφελείας, λόγος για τον οποίο εγκρίθηκε και το ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού με το από 23-11-1977 π.δ. (ΦΕΚ Δ΄ 482/25-11-1977).

Δεν σχετίζονται με τον Δήμο Ωρωπού και ανήκουν αποκλειστικά στην κυριότητα νομή και κατοχή του Συνεταιρισμού οι παρακάτω  καθοριζόμενοι κατά Ο.Τ., χρήση, έκταση και ΚΑΕΚ, 24 τον αριθμό, χώροι όπως παρακάτω.

 

KAEK	PARCEL	OT	OIK	ΕΜΒΑΔΟΝ μ2	ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
050272104007	02301	023	01	14576,46354	Χώρος εγκαταστάσεων αναψυχής
050272117004	031A01	031	A0	22711,05011	Χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων
050272115002	03201	032	01	5580,977416	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
		032	Α		Χώρος αναψυχής
050272122001	05201	052	01	2854,387217	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271738004	07601	076	01	4717,618534	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271737001	07701	077	01	18155,65903	Χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων
050270931001	12901	129	01	32817,80581	Κυρίως κέντρο εμπορικό και διοικητικό
050271919001	15701	157	01	2852,39376	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271922001	15801	158	01	4503,383989	Χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων
050271835001	18401	184	01	4190,206129	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271829001	18501	185	01	3900,257582	Χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων
050271704001	20801	208	01	3078,198833	Χώρος αναψυχής
0502700629001		211	Α	3.080,23	Χώρος αναψυχής
050270915001	21901	219	01	2304,78759	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
0502700930001	22301	223	01	6.250,99	Χώρος αθλητικών εγκαταστάσεων
050270644003	23501	235	01	4213,544347	Χώρος αναψυχής
050270658001	23901	239	01	4080,550323	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050270615001	25701	257	01	3089,361236	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271112001	31801	318	01	4111,107899	Κέντρο εμπορικό και αναψυχής
050271230001	33301Α	333	01	3980,841746	Χώρος αθλητισμού
0502701218001		341	01	23.891,45	Χώρος προς τουριστική αξιοποίηση
050271212001	35301	353	01	8219,78288	Χώρος ψυχαγωγίας
050271207001	35401	354	01	27544,71449	Χώρος προς τουριστική αξιοποίηση

 

Αθήνα 7 Φεβρουαρίου 2018

Ο γνωμοδοτών Δικηγόρος

 

Πολυχρόνης Αθ. Θωμόπουλος

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Παρ’ Αρείω Πάγω